الزامات تامین پایداری و روش تحلیل مستقیم
1403-02-05
ارسال شده توسط مهندس نهری
الزامات تامین پایداری و روش تحلیل مستقیم
الزامات عمومی برای تامین پایداری
تامین پایداری کل سازه و تمامی اجزای آن از الزامات تحلیل و طراحی است. پایداری کل سازه و تمامی اجزای آن در صورتی تامین میشود که آثار ذکر شده در زیر به نحو موثری در تحلیل و طراحی آنها لحاظ شده باشند:
- تغییرشکلهای محوری، خمشی و برشی اعضای سازه و تغییرشکلهای سایر اجزاء (نظیر اتصالات)، که در جابهجایی سازه موثرند.
- آثار مرتبه دوم
- نواقص هندسی (شامل کجی و ناشاقولی)
- کاهش سختی اعضا ناشی از رفتار غیرالاستیک و اثر تنشهای پسماند
- عدم قطعیت در برآورد سختی و مقاومت
به منظور حصول اطمینان از این اهداف استفاده از دو روش “تحلیل مستقیم” و “طول موثر” در طراحی برای تامین پایداری سازههای فولادی و مختلط مجاز است.
روش تحلیل مستقیم
چنانچه برای تحلیل و طراحی یک سازه فولادی استفاده از روش تحلیل مستقیم مدنظر باشد، در این صورت تحلیل و طراحی اعضای آن باید براساس الزامات زیر صورت گیرد:
- تحلیل سازه باید از نوع الاستیک مرتبه دوم باشد.
- در تعیین مقاومتهای مورد نیاز اعضا باید آثار نواقص هندسی (شامل کجی و ناشاقولی) لحاظ شود. در حالت کلی آثار نواقص هندسی باید از طریق مدل کردن این نواقص در مدلسازی انجام پذیرد. در سازههایی که بارهای ثقلی عمدتا توسط ستونها، دیوارها یا قابهای قائم تحمل میشوند به جای در نظر گرفتن نواقص هندسی اولیه در مدلسازی، میتوان به شرح زیر یک بار جانبی فرضی در طبقات ساختمان اعمال نمود.
Ni=0.002Yi
که در آن:
Ni = بار جانبی فرضی در طبقه ام
Yi = بار ثقلی در طبقه ام متناسب با ضرایب به کار رفته در ترکیبات مختلف بارگذاری
در هنگام اعمال بار جانبی فرضی (Ni) به طبقات ساختمان، توجه به نکات زیر ضروری است:
- توزیع بار جانبی فرضی در کف هر طبقه باید مشابه توزیع بارهای ثقلی در کف همان طبقه در نظر گرفته شود.
- بارجانبی فرضی (Ni) باید به کلیه ترکیبات بارگذاری اضافه شود. در مواردی که نسبت تغییرمکان جانبی نسبی حداکثر تحلیل مرتبه دوم مبتنی بر روند تکرار، با احتساب سختیهای کاهش یافته به تغییرمکان جانبی نسبی حداکثر تحلیل مرتبه اول، یا به طور تقریبی مقدار ضریب تشدید B2 در تحلیل الاستیک مرتبه اول تشدید یافته با احتساب سختی کاهش یافته اعضا، در کلیه طبقات کوچکتر یا مساوی باشد میتوان بارهای جانبی فرضی (Ni) را فقط در ترکیبات بارگذاری ثقلی منظور نمود و از اثر آنها در ترکیبات بارگذاری شامل بارهای جانبی صرف نظر نمود (در واقعیت شرط ذکر شده همواره تامین میشود چرا که در غیر این صورت سازه طبق استاندارد 2800 ناپایدار تلقی میشود و در آن شاخص پایداری بزرگتر از میشود).
- بارهای جانبی فرضی باید در راستایی به سازه اعمال شود که بیشترین اثر ناپایداری را داشته باشند. در ترکیبات بارگذاری ثقلی، بارهای جانبی فرضی باید به طور مجزا در دو راستای متعامد و به صورت رفت و برگشت در نظر گرفته شود.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.