دیوار برشی
دیوار برشی
طبق نظر تیم تخصصی علمی ACE دیوارها از قدیمیترین اجزای ساختمانی هستند که در سازهها به کار گرفته شدهاند و در ساخت آنها از سازههایی اعم از میلگرد استفاده میشود. با توسعه استفاده از بتن در صنعت ساختمان از همان ابتدا دیوارهای بتنی چه به عنوان دیوارهای باربر و چه به عنوان دیوارهای غیر باربر در ساخت سازهها بسیار مورد استفاده قرار گرفتند. دیوار به عنوان یک عضو صفحهای نازک محسوب گردیده به طوری که ضخامت آن در مقابل عرض و ارتفاع آن به مراتب کمتر میباشد. در مهندسی سازه، دیوار برشی دیواری است که از قطعات مهاری (قطعات برشی) ساخته شده و وظیفهی خنثی کردن اثر بارهای جانبی وارد شده بر سازه را بر عهده دارد. دیوار برشی برای مقابله با بارهای جانبی متداولی همچون بار باد و بار زلزله طراحی میشود. دیوارهای برشی نوعی از سیستمهای سازهای هستند که مقاومت جانبی ساختمان یا سازه را تأمین میکنند. بارهای جانبی در یک صفحه و در طول بعد قائم دیوار اعمال میشوند. این نوع از بارها، معمولاً به وسیله اعضای دیافراگم یا جمعکننده یا پسار، به دیوار منتقل میگردند. این دیوارها از چوب، بتن و مصالح بنایی ساخته میشوند. در شکل 1 نمونهای از دیوار برشی و موقعیت آن در پلان نشان داده شده است.
در این مقاله خواهیم آموخت که:
- چه سازه هایی نیازمند دیوار برشی هستند؟
- دیوارهای برشی در چه موقعیتی از ساختمان قرار می گیرند؟
- نحوه عملکرد دیوار برشی در ساختمان به چه صورت است؟
- دیوار برشی بر اساس نوع مصالح به کار رفته و شکل و فرم به چند نوع تقسیمبندی میشوند؟
- مزایا و معایب استفاده از دیوارهای برشی در ساختمان چیست؟
- چه نیروهایی بر دیوارهای برشی وارد میشوند؟
- دیوارهای برشی از نظر بازشو به چه صورت هستند؟
- مراحل اجرای دیوارهای برشی در ساختمان چگونه است؟
چه سازه هایی نیازمند دیوار برشی هستند؟
اکثر خانهها از دیوارهای برشی خارجی بهرهمند هستند. هر چه ساختمان بلندتر باشد نیاز به سازههای برشی داخلی و سیستم مقاوم در برابر نیروی جانبی افزایش مییابد. این دیوارها بهطور قابل توجهی مسبب کاهش نوسان در سازهها هستند تا آسیبی که به آن وارد میشود کاهش یابد. در شکل 2 استفاده از دیوار برشی در چند ساختمان نشان داده شده است.
دیوارهای برشی در چه موقعیتی از ساختمان قرار میگیرند؟
شکل و موقعیت پلان دیوارهای برشی تاثیر به سزایی در رفتار کلی سازه دارد. از لحاظ ساختاری بهترین موقعیت قرارگیری برای این نوع از دیوارهای ساختمانی، مرکز هر نیمه از ساختمان است. متأسفانه قرار دادن سازههای برشی در این موقعیت تقریباً غیر ممکن بوده و از همین رو این دیوارها را در گوشهها و انتهای سازه به کار میبرند (شکل 3). این نوع از دیوارها برای کاربردهای گوناگون طراحی میشوند. برای اجرای این سازهها نیاز است تا سه مرحله آرماتوربندی، بتنریزی و قالببندی به اتمام برسند. علاوه بر این مراحل تعدادی آییننامه و استاندارد نیز وجود دارد که توجه به آنها الزامی است. این سازهها بهطور معمول بهصورت آجری و یا بتنی ساخته شده و به شکل یکپارچه از بالا تا پایین در یک سمت ساختمان قرار میگیرند. برای ساختمانهایی با ارتفاع زیاد، در بیشتر مواقع دیوار برشی بهکار رفته است. سازههای برشی به صورت شبکههای میلگرد ساخته میشوند. دیوارهای برشی از مهاربندی لازم برخوردار بوده و به گونهای طراحی شدهاند که بر روی خود فرو نریزند.
نحوه عملکرد دیوار برشی در ساختمان
برای درک بهتر نحوه عملکرد دیوار برشی تیم تخصصی علمی ACE پیشنهاد میکند یک مربع با چهار لبه، دو ستون و تیر تصور کنید (شکل 4). این قاب میتواند وزن را از بالا تحمل و به زمین منتقل کند؛ زیرا هر بار وارد شده به تیرهای بالا از طریق ستونها به پایه مربع منتقل میشود که به این عمل فشردهسازی میگویند. اما اگر بار بیش از حد به این مربع وارد شود ممکن است در این حالت هم بتواند این بار را تحمل کند و در ظاهر مشکلی پیش نیاید؛ اما با واردشدن یک نیروی جانبی مانند زلزله، بهراحتی تخریب میشود. حالا شما این مربع را یک ساختمان چندطبقه در نظر بگیرید؛ مطمئناً خسارات سنگین و جبرانناپذیری متحمل میشوید.
برای جلوگیری از این اتفاقات، ساختمان شما باید توسط یک نیروی تکیه گاهی مهار شود. این دیوارها دارای مقاومت کششی بالایی هستند. آنها به نوبه خود امنیت ساختمان شمارا بالا میبرد و اطمینان میدهند که هیچ باد و زلزلهای خانه شما را خراب نمیکند.
انواع دیوار برشی (بر اساس نوع مصالح به کار رفته)
- دیوار برشی فولادی
- دیوار برشی مرکب
- دیوار برشی مصالح بنایی
- دیوار برشی بتن مسلح
1_ دیوار برشی فولادی:
دیوار برشی فولادی برای مقاومسازی ساختمانهای فولادی در حدود ۱۵ سال اخیر مورد توجه خاص مهندسان سازه قرارگرفتهاست. ویژگیهای منحصربهفرد آن باعث جلب توجه بیشتر همگان شدهاست. از ویژگیهای آن اقتصادی بودن، اجرای سریع و آسان، وزن پایین آنها نسبت به دیگر انواع دیوارهای برشی به ویژه انواع بتنی، شکلپذیری زیاد، نصب سریع، جذب انرژی بالا و کاهش قابلملاحظه تنش پسماند در سازه را میتوان نام برد. دیوارهای برشی فولادی در واقع متشکل از صفحات فولادی، ستونها و تیرهای افقی است. عملکرد این نوع از دیوارهای برشی شباهت زیادی با شاهتیرها یا تیرهای اصلی صفحهای دارند. صفحات فولادی دیواری به عنوان جان شاهتیرهای صفحه و ستونها نیز به عنوان بال و تیرهای افقی نیز به عنوان سختکننده شاهتیرهای صفحه عمل میکنند. دیوارهای برشی فولادی به طور معمول در ساختمانهای با اسکلت فلزی و تعداد طبقات بسیار بالا مورد استفاده قرار میگیرند. در شکل 5 نمونهای از دیوار برشی فولادی نشان داده شده است.
2_ مرکب:
الف-ورقهای تقویت شده فولادی مدفون در بتن مسلح ب-خرپاهای ورق فولادی مدفون در داخل دیوار بتن مسلح (شکل 6).
3_مصالح بنایی:
دیوار برشی مصالح بنایی که بلوک بتنی نیز نامیده میشود؛ با استفاده از مصالح توخالی مانند آجر و بلوک ساخته میشود. به عبارتی دیگر این نوع دیوارها با استفاده از بلوکهای بتنی پیشساخته و سبک و هم راستا با میلگردهای مسلح فولادی قرار گرفتهاند و اجرا میگردند. مسلح سازی در این نوع از دیوارها به طور معمول به منظور حداکثر سازی بلوکهای بتنی در مقابل بارهای لرزهای مورد استفاده قرار میگیرد. این میلگردها در هر دو جهت افقی و قائم در فضای بین بلوک قرار میگیرند. شکل و موقعیت پلان دیوارهای برشی تأثیر بسزایی بر رفتار سازه میگذارند. بعد از قرار دادن میلگردها در بین بلوکهای بتنی پیشساخته، فضای باقیمانده بین بلوکها با استفاده از ملات بتنی تازه پر میشود. این نوع از دیوارهای برشی از این مزیت برخوردار هستند که میتوانند بارهای گرانشی و جانبی را تحمل کنند و بنابراین هم به عنوان یک دیوار برشی و هم به عنوان یک دیوار حامل عمل میکنند (شکل 7).
4_بتن مسلح:
دیوارهای برشی بتن مسلح به طور گسترده در ساختمانهای مسکونی کوچک و بزرگ مورد استفاده قرار میگیرد. دیوارهای برشی به دو صورت افقی و قائم اجرا میشوند. ضخامت دیوارهای برشی بتن مسلح تا درجه زیادی به فاکتورهای مانند الزامات عایق حرارتی ساختمان، سن ساختمان، تعداد طبقات ساختمان و دیگر موارد بستگی دارد. این ضخامت به طور معمول در بازه ۱۴۰ میلیمتری تا ۵۰۰ میلیمتری قرار میگیرد. به منظور افزایش استحکام و مقاومت تیم تخصصی علمی ACE پیشنهاد میکند بهتر است که میلگردها را با استفاده از تنگ یا خاموت دورپیچ کنند. در بیشتر موارد سعی میشود که دیوار بتن مسلح را در سرتاسر ارتفاع ساختمان به صورت پیوسته اجرا کنند اما گاهی تحت شرایطی مانند ایجاد ورودی ساختمان یا فضای پارکینگ باید بازشدگیهایی را در آن ایجاد کرد. یکی از مطمئنترین روشهای مقابله با نیروهای جانبی است. قرارگیری آن در پلان باید تا حد امکان متقارن باشد. مرکز ثقل هر طبقه در حوالی مرکز صلبیت دیوارهای برشی باشد. دو نوع دیوار برشی بتن مسلح وجود دارد:
دیوار برشی درجا: در دیوار برشی درجا به منظور حفظ یکنواختی و پیوستگی میلگردهاي دیوار، به قاب محیطی قلاب میشوند.
دیوار برشی پیشساخته:
در دیوارهاي برشی پیشساخته؛ یکنواختی و پیوستگی با تهیه ورقهای ذوزنقه شکل در طول لبههاي پانل و یا از طریق اتصال پانلها به قاب توسط میخهاي فولادي صورت میگیرد.
انواع دیوار برشی (بر اساس شکل و فرم)
انواع دیوار برشی به کار رفته در سازهها تا حدود زیادی به اندازه و شکل ساختمان بستگی دارد و بر اساس شکل و مصالح دستهبندی میشوند. انواع دیوارهای برشی بر اساس شکل و فرم را میتوان به چند مورد زیر خلاصه کرد.
1_دیوار برشی مونولیتیک
دیوار برشی مونولیتیک خود شامل چند نوع است که هر یک تحت شرایط خاصی در ساختمانسازی مورد استفاده قرار میگیرند. مونولیتیک نوعی از دیوار برشی است که در نوع خود سادهترین است و همانطور که در شکل 9 مشاهده میکنید به سه نوع کوتاه، اسکوات و طرهای تقسیم میشود.
2_دیوار برشی جفت
در بسیاری از موارد یک سری بازشدگیها یا منافذی در این دیوار ایجاد میشود. به این نوع از دیوار برشی جفت شده یا کاپل گفته میشود زیرا این نوع از دیوارها به عنوان مقطعهای دیواری پیوسته جداگانه رفتار میکنند که به وسیله تیرها و دالهای متصل به هم جفت شدهاند.
3_دیوار برشی تخت و کانالی
دیوارهای برشی به لحاظ سطح مقطع در سه دسته صفحهای و تخت، لبهدار و کانالی قرار میگیرند که در شکل 10 مقطعها را مشاهده میکنید.
انواع دیوار برشی از لحاظ شکل مقطع
1_ دیوارهای برشی مستطیلی:
رایج ترین نوع دیوارهای برشی هستند و مستطیل شکل هستند. آنها معمولاً در ساختمان هایی با پلان مستطیل شکل استفاده می شوند.
2_ دیوارهای برشی L شکل:
این دیوارها به شکل L هستند و در ساختمان هایی با پلان L شکل استفاده می شود. آنها ثبات بیشتری را در هر دو جهت به ساختمان میدهند.
3_ دیوارهای برشی C شکل:
این دیوارها به شکل C هستند و در ساختمان هایی با پلان های مدور یا منحنی استفاده می شوند. آنها ثبات ساختمان را در هر دو جهت فراهم می کنند.
4_ دیوارهای برشی T شکل:
این دیوارها به شکل T هستند و در ساختمان هایی با پلان T شکل استفاده می شود. آنها ثبات ساختمان را در هر دو جهت فراهم می کنند.
5_ دیوارهای برشی دمبلی شکل:
این دیوارها از دو ردیف آرماتور موازی تشکیل شده است که توسط تیرهای افقی در بالا و پایین به هم متصل شده اند و شکلی شبیه به هالتر ایجاد میکنند. این طراحی باعث افزایش سختی و استحکام در مقاومت در برابر نیروهای جانبی در هنگام زلزله میشود.
6_ دیوارهای برشی با بازشو:
این دیوارها دارای دهانه برای درب، پنجره و یا سایر ویژگی ها هستند. آنها برای حفظ یکپارچگی ساختاری خود به تقویت بیشتری نیاز دارند.
تیرهای همبنددار یا جفت کننده
تیرهای متصل در دیوار برشی اعضای سازهای افقی هستند که دو دیوار موازی دیوار برشی را به هم متصل میکنند. آنها معمولاً در بالا و پایین دیوار قرار میگیرند و برای انتقال بارهای جانبی از دیوارها به فونداسیون یا سایر سازههای نگهدارنده عمل میکنند. تیرها به توزیع یکنواخت نیروها در سراسر دیوار کمک میکنند و استحکام و سختی آن را در مقاومت در برابر نیروهای لرزهای افزایش میدهند. تیرهای همبنددار معمولاً از بتن مسلح یا فولاد ساخته میشوند و برای مقاومت در برابر بارها و تنشهای پیش بینی شده طراحی میشوند.
در دیوارهای برشی دارای بازشو اگر دیوار در پائینترین قسمت خود دارای یک یا چند بازشو باشد، هر یک ازاجزاء دیوار در طرفین بازشو را پایههای دیوار برشی و بخشی از دیوار را که بین بازشوی بالائی و پائینی واقع است تیر همبند یا اسپندرل مینامند. همچنین اشتباهی که بعضاً مشاهده میشود اطلاق واژه فرانسوی کوپله به تیر هست درحالی که این واژه میبایست به دیوار اطلاق شود. دیوار برشی جفت شدهو تیر جفت کننده جهت ایجاد عملکرد سازهای واحد برای دو دیوار سازهای مجاور و مجزا یا برای اجزای دوطرف بازشو در دیوارهای شامل بازشوهای بزرگ، از تیرهای رابط با شکلپذیری زیاد به نام تیرهای همبند استفاده میشود. در این حالت دیوارهایی را که به هم متصل میشوند، دیوارهای هم بسته میگویند. در هر حال عرض تیر همبند حداقل۲۰۰میلیمتر است.
مزایای دیوارهای برشی
۱:افزایش چشمگیر سختی ساختمان به نحوی که بر اثرات ثانویه نقش مؤثری دارد. این مزیت خود به خود موجب افزایش درجه ایمنی در مقابل شکست یا ریزش ساختمان میشود.
۲:کاهش قابل ملاحظه خسارت به عناصر غیرسازهای که در اکثر موارد هزینه آنها کمتر از هزینه اعضای سازهای نیست.
۳:اثر قابل توجه در ایجاد آرامش خیال و تأمین امنیت روانی ساکنین ساختمانهای بلند مرتبه در هنگام وقوع زلزله.
۴:دیوارهای برشی قادرند حتی پس از پذیرش ترکهای زیاد، بارهای ثقلی که برای آنها هم طراحی شدهاند تحمل کنند. این پدیده را بهطور کامل نمیتوان از ستونها انتظار داشت.
۵:شکلپذیری بالا
معایب دیوار برشی
1: امکان شکست برشی در صورت عدم طراحی مناسب
2: ایجاد نیروی بالارانش در صورت عدم تخمین صحیح تعداد دیوارها و قرارگیری نامناسب آنها
آنچه که باید برای دیوارهای برشی موردنظر باشد عبارتند از: -مقاومت -شکلپذیری -ظرفیت جذب انرژی -حداقل کاهش در سختی. هر دیوار برشی ممکن است در اثر نیروهای محوری دچار جابه جایی یا تغییرشکل انتقالی و چرخشی شود. اینکه یک دیوار برشی تا چه میزان و چگونه تحت تأثیر لنگر واژگونی، نیروهای برشی یا پیچشی قرار گیرد بستگی به شکل هندسی، جهت آن در برابر نیروی زلزله و محل استقرار آن در پلان ساختمان دارد.
نیروهای وارد بر دیوارهای برشی
به طور کلی دیوارهای برشی تحت نیروهای زیر قرار میگیرند (شکل 18):
نیروی برشی متغیر
که مقدار آن در پایه حداکثر میباشد.
لنگر خمشی متغیر
که مقدار آن مجددا در پای دیوار حداکثر است و ایجاد کشش در یک لبه (لبه نزدیک به نیروها و فشار در لبه متقابل مینماید) با توجه به امکان عوض شدن جهت نیروی باد یا زلزله در ساختمان، کشش باید در هر دو لبه دیوار در نظر گرفته شود.
نیروی محوری فشاری
ناشی از وزن طبقات که روی دیوار برشی تکیه دارد.
توجه: در صورتی که ارتفاع دیوار برشی کم باشد، غالبا نیروی برشی حاکم بر طراحی آن خواهد بود لیکن اگر ارتفاع دیوار برشی زیاد باشد لنگر خمشی حاکم بر طراحی آن خواهد بود. به هر حال دیوار باید برای هر دو نیروی فوق کنترل و در مقابل آنها مسلح گردد.
دیوارهای برشی از نظر رفتار
طبق گزارش ATC-40 اگر نسبت وضعیت دیوار (ارتفاع به طول) برابر با یا متجاوز از 4 باشد، دیوار لاغر در نظر گرفته میشود و اگر این نسبت کوچک تر از 2 باشد دیوار چاق میباشد. آیین نامه FEMA-365 برای نسبتهای فوق به ترتیب اعداد 3 و 5/1 را در نظر میگیرد و این در حالی است که دستورالعملهای بهسازی ایران پیشنهاد عددی ارائه نمیدهد. در ادامه توضیحات بیشتری در رابطه با این دو نوع دیوار برشی ارائه میگردد.
الف) دیوارهای برشی کوتاه
اگر دیوار برشی دارای ارتفاع کم باشد یعنی نسبت ارتفاع به طول آن کمتر از 2 یا 3 باشد به آن دیوار برشی کوتاه میگویند و برای ساختمانهای کوتاه میتوان از آن استفاده کرد. در برخی موارد برای ساختمانهای بلند از دیوار برشی کوتاه استفاده میکنند و آن هنگامی است که برای مقاوم ساختن ساختمان در برابر بارهای جانبی در تعدادی از دهانههای طبقه همکف یا بر فراز شالوده از دیوارهای برشی کوتاه به صورت پیوسته بین دهانهها استفاده میکنند. رفتار دیوارهای برشی کوتاه با دیوارهای برشی بلند تفاوت زیادی دارد. بیشترین تحقیقات در خصوص رفتار این نوع دیوارها توسط پارک و پاوولی در نیوزلند انجام شده است. آنها توصیه دارند که فولادگذاری در این قبیل دیوارها تا حد امکان یکنواخت باشد و به سمت لبه قائم تمرکز بیشتری داشته باشد. حداقل فولادگذاری در این دیوارها 0025/0 است. اگرچه ممکن است شکل پذیری کافی را برای دیوار مهیا نسازد ولی از نظر مقاومت و شرایط لازم طراحی، کافی به نظر میرسد.
ب) دیوارهای برشی بلند (طرهای)
این دیوارها دارای نسبت ارتفاع به طول زیاد میباشند به نحوی که رفتار غالب آنها برخلاف نامشان رفتار خمشی است. همان طور که بیان شد این قبیل دیوارها در تحمل بارهای ناشی از زلزله و استهلاک انرژی آن نقش بسیار موثری در ساختمانهای متوسط و بلند دارند. شکل هندسی مقطع آن ها بر رفتار خمشی اثر بسیار زیادی دارد. در عین حال تغییر طول یا ضخامت آنها در ارتفاع نیز برای رعایت مسائل مختلف سازه ای و یا معماری بر رفتارشان اثر میگذارد.
اثر شکل مقطع بر رفتار دیوار برشی
مشخص شده است که شکل مقطع دیوار بر رفتار آن اثر چشمگیری دارد. چنانچه دیوار در دو انتهای خود دارای بال باشد هم از پایداری و هم از شکلپذیری بیشتری در مقایسه با دیوار بدون بال برخوردار است. تحقیقات بر روی شکل مقطع با مقایسه بین دیوارهای بال دار و بدون بال نشان داده شده است که چه با مساوی در نظر گرفتن نیروهای محوری و چه مساوی بودن ظرفیت تحمل لنگر، با افزایش درصد فولاد موثر در مقاومت خمشی و شکل مقطع، شکل پذیری تا حد قابل توجهی افزایش می یابد و اثر شکل مقطع بر این افزایش به مراتب بیشتر است.
دیوارهای برشی از نظر تغییر در ارتفاع
در ساختمانهای با ارتفاع متوسط شکل مقطع دیوارها از شالوده تا بالاترین تراز تقریبا ثابت میماند. این عدم تغییر در مقطع دیوار بیشتر برای دیوار یکنواخت به کار میرود. از طرفی نیاز مقاومتی در اثر بارهای جانبی، کاهش فولادگذاری در مقطع را از پایین به بالا دیکته میکند. در مواردی نیز به منظور کاهش مقاومت مورد نیاز تغییر در ضخامت دیوار ایجاد خواهد شد.
دیوارهای برشی از نظر بازشو
معمولا و نه به طور گسترده دیوارها دارای بازشو هستند. این بازشوها یا در جان و یا در بال دیوارها تعبیه میشوند و نیز لازم است با یک قضاوت مهندسی عرض و ارتفاع این بازشوها به نحوی تعیین شوند که نه آن قدر کوچک باشند که در طراحی از وجود آن ها صرف نظر شود و نه آن قدر بزرگ باشند که بر روی مقاومت برشی و خمشی اثر نامطلوب بگذارد. واضح است که در حالت اخیر باید محاسبه مقاومت و نیز جزئیات فولادگذاری به طور دقیق مشخص شود. به همین دلیل باید دیوارهای برشی را در دو حالت دارای بازشو و بدون بازشو مورد بررسی قرار داد.
از نظر بازشو دیوارهای برشی به صورت دیوارهای توپر و سوراخ دارد (با الگوی منظم و نامنظم) تقسیم بندی می شوند. دیوارهای توپر، یا بدون بازشو هستند و یا دارای بازشوهای کوچک قابل صرف نظر کردن هستند. دیوارهای پانچ شده دارای بازشوهایی هستند که به طور عمودی قرار نگرفته اند. دیوارهای سوراخ شده از قطعات دیواری افقی و عمودی در الگوهای منظم تشکیل شده است که این دیوارها را گاهی دیوارهای قابی نیز می خوانند.
دیوارهای همبسته (مزدوج) نوع خاصی از دیوارهای سوراخ شده اند که توسط دو یا چند عضو قابی شکل افقی (تیرهای همبند) به یکدیگر متصل شده اند. دیوارهای ناپیوسته تا شالوده ادامه نمییابند بلکه متکی به ستون های اجزای دیگری هستند. تاثیر متقابل دیوار با قاب ها یا دیوارهای مجاورش به خصوص دیوارهای ناپیوسته و اجزای قرار گرفته در محورهای دیگر ساختمان می بایست تعیین شود. در دیوارهای مزدوج و سوراخ شده به اجزای قائم غالبا پایه های دیواری و به اجزای افقی نیز تیرهای همبند، تیرهای رابط یا تیرهای طاقی می گویند. همچنین هریک از اجزای مذکور را قطعات دیواری میخوانند.
مراحل اجرای دیوار برشی
به طور کلی فرآیند اجرای این نوع دیوارها در سازههای فلزی و بتنی در سه مرحله آرماتوربندی، قالببندی و بتنریزی خلاصه میشود و هر یک در ادامه به طور جداگانه شرح داده شدهاند.
مرحله اول: آرماتوربندی
به طور کلی بعد از بتنریزی و ساخت ستونهای ساختمان، نوبت به اجرای دیواربرشی میرسد. مراحل اجرای دیوار برشی به این صورت است که این دیوار را ابتدا به صورت افقی یا عمودی آرماتوربندی میکنند. سپس با استفاده از قالبهای مخصوص قالببندی کرده و عملیات بتنریزی را انجام میدهند. در اصل دیوار برشی باید ساختمان را در برابر نیروهای افقی وارده مقاوم کند. در معماری طرز قرار دادن این دیوار با رعایت حفظ تعادل در ساختمان میتواند در هر جایی انتخاب شود. اغلب محل این دیوار را در مرکز ثقل طبقات که مرکز سختی دیوار برشی است در نظر میگیرند. از نکاتی که باید برای اجرای دیوار برشی مدنظر قرار دهید:
- در اجرای دیوار برشی از مقاطع آجدار استفاده شود.
- برای دیوارهایی که ضخامت بیشتری دارند (معمولا از ۲۵ سانتیمتر بیشتر هستند) دو شبکه طراحی کنید.
- میزان فاصله بین میلگردهای برشی را بیشتر از ۱.۵ تا ۲۵ سانتیمتر و آرماتورهای عمودی را با حداقل ۲.۵ سانتیمتر فاصله از یکدیگر در نظر بگیرید.
- همچنین بهتر است آرماتورهای کششی به وسیله خاموت دور پیچ شوند.
- حداقل پوشش بتن را ۳ سانتیمتر در نظر بگیرید.
مرحله دوم: قالببندی
پس از به پایان رساندن آرماتوربندی باید نسبت به اجرای قالببندی اقدام کرد. یکی از مهمترین نکاتی که باید در اجرای قالببندی به آن دقت کرد در واقع محل قرارگیری میلگردهای افقی و قائم در قالب است و باید به گونهای باشد که بتن بتواند به راحتی از میان آنها حرکت کند. پس از اطمینان از قرارگیری مناسب میلگردها در فضای بین قالبها، باید صفحات قالب را با استفاده از پین و گوه به یکدیگر و به آرماتورها متصل کرد.
مرحله سوم: بتنریزی
پس از قالببندی و اطمینان از محکم بودن اتصالات قالبها، میتوان نسبت به بتنریزی در فضای بین قالبها اقدام نمود. همزمان با بتنریزی باید با استفاده از دستگاههای ویبراتور از جایگیری مناسب بتن در میان میلگردهای افقی و عمودی اطمینان حاصل کرد.
نمونه مثال طراحی دیوار برشی بتنی
بررسی ضخامت دیوار:
بررسی میلگرد طولی دیوار برشی:
بررسی میلگرد عرضی دیوار برشی:
ﺗﺮﺳﯿﻢ دﯾﻮارﻫﺎي ﺑﺮﺷﯽدر ETABS:
ﺑﺮاي ﺗﺮﺳﯿﻢ دﯾﻮارﻫﺎ ﻣﺮاﺣﻞ زﯾﺮ را اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دﻫﯿﻢ:
1_ روي آﯾﮑﻮن ﮐﻠﯿﮏ ﮐﺮده و ﮔﺰﯾﻨﻪ PARKINK را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ . ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ در ﺟﻌﺒﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺳﻤﺖ راﺳﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮔﺰﯾﻨﻪ Stories Similar را ﻓﻌﺎل میکنیم.
2_ ﺑﺮاي ﺗﺮﺳﯿﻢ دﯾﻮارﻫﺎ ﺑﺮ روي آﯾﮑﻮن ﮐﻠﯿﮏ ﮐﺮده ﮐﻪ ﯾﮏ ﭘﻨﺠﺮه ﺷﻨﺎور ﻣﺜﻞ ﺣﺎﻻت ﻗﺒﻞ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽﺷﻮد. در ﻗﺴﻤﺖ Area of Type ﻧﻮع دﯾﻮار ﺑﺮﺷﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﮔﺰﯾﻨﻪ Pier را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ. در ﺟﻌﺒﻪ Property ﮔﺰﯾﻨﻪ WALL1 را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ. ﺑﻌﺪ از ﺗﻨﻈﯿﻢ ﭘﻨﺠﺮه ﺷﻨﺎور ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻬﺖ ﻣﻮس را در دﻫﺎﻧﻪ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﻗﺮار داده و ﺑﺎ ﯾﮑﺒﺎر ﮐﻠﯿﮏ ﺑﯿﻦ دﻫﺎﻧﻪ دﯾﻮارﻫﺎ ﺗﺮﺳﯿﻢ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. ﺷﮑﻞ زﯾﺮ ﺗﺮﺳﯿﻢ دﯾﻮارﻫﺎ را ﺑﯿﻦ دﻫﺎﻧﻪ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﮐﻪ در ﺑﺎﻻ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ را ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪﻫﺪ.
ﻣﺶﺑﻨﺪي دﯾﻮارﻫﺎي ﺑﺮﺷﯽ :
مش المانهای دﯾﻮار ﺑﺎ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺖ Areas Edit/Meshاﻣﮑﺎﻧﭙﺬﯾﺮ اﺳﺖ. در مش بندی دﯾﻮارﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺣﺎوي ﺳﻮراخ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻦ ﮔﺰﯾﻨﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. در اﯾﻦ دﯾﻮارﻫﺎ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ مش بندی ﺗﻨﻬﺎ در ﺟﻬﺖ ﻋﺮﺿﯽ دﯾﻮار اﻧﺠﺎم ﺷﻮد و در راﺳﺘﺎي ارﺗﻔﺎع دﯾﻮار ﻣﺶ ﺑﻨﺪي ﻟﺰوﻣﯽ ﻧﺪارد. ﻫﺮ ﭼﻘﺪر ﺗﻌﺪاد المانهای ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﻮد دﻗﺖ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ ﮐﻪ در ﻧﺮم اﻓﺰار ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ شکلهای ﺑﺮﺷﯽ دﯾﺪه ﻣﯿﺸﻮد و از اﺛﺮات ﺗﻐﯿﯿﺮ شکلهایﺧﻤﺸﯽ صرف نظر ﻣﯿﺸﻮد. اﮔﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﻃﻮل ﺑﻪ ﻋﺮض اﻟﻤﺎن دﯾﻮار از ﺳﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻞ ﺧﻤﺸﯽ ﻏﺎﻟﺐ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪي اداﻣﻪ ﯾﺎﺑﺪ. ﺑﺮاي قسمتهایی از دﯾﻮار ﮐﻪ در ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﯾﯿﻦ در و ﭘﻨﺠﺮه ﻗﺮار ﻣﯿﮕﯿﺮﻧﺪ اﺻﻄﻼﺣﺎً ﺗﯿﺮ ﻫﻤﺒﻨﺪ (SPANDREL) ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪي در ﻃﻮل ﻗﻄﻌﻪ و ﺑﺮاي ﺑﻘﯿﻪ ﻗﻄﻌﺎت ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪي در ارﺗﻔﺎع ﺑﺎﯾﺪ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد. اﯾﻦ ﺗﻘﺴﯿﻢﺑﻨﺪي ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي اﻧﺠﺎم ﺷﻮد ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻌﺪ ﺑﺰرگ ﺑﻪ ﮐﻮﭼﮏ اﻟﻤﺎن از ﺳﻪ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺷﻮد. در ﺗﯿﺮﻫﺎي ﻫﻤﺒﻨﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﻃﻮل ﺑﻪ ارﺗﻔﺎع اﻟﻤﺎن ﺑﺎﯾﺪ از ﺳﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﺷﻮد و در ﻗﺴﻤﺘﻬﺎي دﯾﮕﺮ دﯾﻮار ﺳﻮراﺧﺪار ﻧﺴﺒﺖ ارﺗﻔﺎع ﺑﻪ ﻋﺮض اﻟﻤﺎن دﯾﻮرا ﺑﺎﯾﺪ از ﺳﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﺷﻮد. (در اﯾﻦ ﭘﺮوژه از ﺑﺎزﺷﻮﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯿﻢ) ﺑﻌﺪ از ﻣﺶ ﺑﻨﺪي دﯾﻮارﻫﺎ ﯾﮏ ﺳﺮي ﻧﻘﺎط در ﺗﺮاز ﻓﻮﻧﺪاﺳﯿﻮن اﯾﺠﺎد ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻧﻘﺎط ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﻧﻘﺎط در اﯾﻦ ﺗﺮاز ﺑﺎ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺖ (Supports). Assign/Joint/Point/Restraint ﻣﻘﯿﺪ ﺷﻮﻧﺪ. ﺗﮑﯿﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﮐﻪ اﯾﻨﺠﺎ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯿﺸﻮد ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮐﺎﻣﻼ ﮔﯿﺮدار ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﻮد.
ﺑﺮاي ﻣﺶ ﺑﻨﺪي ﻣﺮاﺣﻞ زﯾﺮ را اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دﻫﯿﻢ :
1.اﺑﺘﺪا ﺗﻤﺎﻣﯽ دﯾﻮارﻫﺎ را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ . ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻣﻨﻮي Edit رﻓﺘﻪ و ﺑﺮ روي ﮔﺰﯾﻨﻪ Areas Meshﮐﻠﯿﮏ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ .
2.در ﭘﻨﭽﺮه ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺎز ﺷﺪه ﺟﻬﺖ ﻣﺶﺑﻨﺪي ﻃﻮﻟﯽ و ارﺗﻔﺎﻋﯽ دﯾﻮار ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﮔﺰﯾﻨﻪ ﺳﻮم ﯾﻌﻨﯽ ﮔﺰﯾﻨﻪMesh Quads/Triangles into را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﯿﻢ.
3.ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺰﯾﻨﻪ ﺳﻮم، دو ﺟﻌﺒﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ آن ﻓﻌﺎل ﻣﯽ ﺷﻮد . ﮐﻪ ﺟﻌﺒﻪ اول ﺗﻌﺪاد ﻣﺶ ﺑﻨﺪي در ﺟﻬﺖ ﻃﻮﻟﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در اﯾﻨﺠﺎ از ﻋﺪد 10 و در ﺟﻌﺒﻪ دوم ﺗﻌﺪاد ﻣﺶ ﺑﻨﺪي در ارﺗﻔﺎع دﯾﻮار ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﭼﻮن ﺑﺎزﺷﻮ ﻧﺪارﯾﻢ ﺑﺎﯾﺪ در ارﺗﻔﺎع از ﻋﺪد 1 اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﯿﻢ. (ﭼﻮن ﺣﺎﻟﺖ دﯾﻮارﻫﺎ از ﻧﻮع Membraneﻣﯽﺑﺎﺷﺪ در ﺟﻬﺖ ارﺗﻔﺎع ﯾﮏ ﻣﺶ ﺑﻨﺪي ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ (
- ﺳﭙﺲ ﺑﺮ روي دﮐﻤﻪ OK ﮐﻠﯿﮏ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ.
ﻧﺎم ﮔﺬاري دﯾﻮارﻫﺎي ﺑﺮﺷﯽ و ﺳﺘﻮﻧﻬﺎي ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ آن :
ﺑﺮاي ﻃﺮاﺣﯽ دﯾﻮارﻫﺎي ﺑﺮﺷﯽ ﺑﺎﯾﺪ آﻧﻬﺎ را ﻧﺎم ﮔﺬاري ﮐﺮد. (اﯾﻦ ﻧﺎم ﮔﺬاري ﺗﺎﺛﯿﺮي در ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ﻧﺪارد ﻓﻘﻂ اﻣﮑﺎنﺧﺮوﺟﯽ و ﻃﺮاﺣﯽ دﯾﻮارﻫﺎي ﺑﺮﺷﯽ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآﯾﺪ )
ﺳﺘﻮﻧﻬﺎي اﻃﺮاف دﯾﻮار ﺑﺮﺷﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ دﯾﻮارﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺎم ﮔﺬاري ﺷﻮﻧﺪ. ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﺑﺮاي ﻫﺮ دﯾﻮار ﺳﻄﺤﯽ و
ﺳﺘﻮﻧﻬﺎي ﺧﻄﯽ اﻃﺮاف آن ﯾﮏ ﻧﺎم ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﯿﻢ .
ﻧﺎم ﮔﺬاري دﯾﻮارﻫﺎ ﺑﻪ اﺳﻢ Pier ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﻪ 4 دﯾﻮار در دو ﺟﻬﺖ اﺻﻠﯽ دارﯾﻢ ﺑﺎﯾﺪ 4 ﻧﺎمPier1 ﺗﺎ Pier4 ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﯿﻢ .
اﺧﺘﺼﺎص Pier ﺑﺮاي اﻟﻤﺎﻧﻬﺎي ﺳﻄﺤﯽ دﯾﻮار از ﻃﺮﯾﻖ ﻣﻨﻮي … Label Assign/Shell/Area/Pier و اﺧﺘﺼﺎي آن ﺑﺮاي ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺧﻄﯽ (ﺳﺘﻮﻧﻬﺎي ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ دﯾﻮار ﺑﺮﺷﯽ) از ﻃﺮﯾﻖ ﻣﻨﻮي Assign/Frame/Line/Pier Label… اﻣﮑﺎﻧﭙﺬﯾﺮ اﺳﺖ.
در اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻧﻤﻮﻧﻪ دﯾﻮار ﺑﺮﺷﯽ و ﺳﺘﻮﻧﻬﺎي ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ آن را ﻣﺤﻮر 1 ﺑﯿﻦ B-C را ﺑﻪ ﻧﺎم P1 (Pier1) ﻧﺎمﮔﺬاري ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ:
- ﺳﺘﻮﻧﻬﺎي ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ دﯾﻮار ﻣﺤﻮر 1 ﺑﯿﻦ B-C را در ﺗﻤﺎم ﻃﺒﻘﺎت اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ. (ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﮑﻞ زﯾﺮ)
- به قسمت Assign/Frame/Line/Pier Label… میرویم.
- در ﭘﻨﺠﺮه ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪه ﻧﺎم P1 را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده و ﺑﺮ روي دﮐﻤﻪ OK ﮐﻠﯿﮏ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ. (ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﮑﻞ زﯾﺮ)
ﺑﺎ ﮐﺎدري دﯾﻮار ﺑﺮﺷﯽ ﻣﺤﻮر 1 ﺑﯿﻦ B-C را در ﺗﻤﺎم ﻃﺒﻘﺎت اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ. (ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﮑﻞ زﯾﺮ)
ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺖ Assign/Shell/Area/Pier Label … میرویم.
در ﭘﻨﺠﺮه ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪه ﻧﺎم P1 را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده و ﺑﺮ روي دﮐﻤﻪ OK ﮐﻠﯿﮏ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ. (ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﮑﻞ زﯾﺮ)
ﺑﺮاي ﺳﺎﯾﺮ دﯾﻮارﻫﺎ و ﺳﺘﻮﻧﻬﺎي ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ دﯾﻮارﻫﺎ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ روش ﻗﺒﻞ ﻋﻤﻞ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﻓﻘﻂ در ﻗﺴﻤﺖ اﻧﺘﺨﺎبPier ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﻧﺎﻣﮕﺬاري ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺮاي دﯾﻮارﻫﺎ و ﺳﺘﻮﻧﻬﺎ را اﯾﺠﺎد ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ اﺑﺘﺪا ﻧﺎم ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ) P2 و P3 و(P4 را در اﺳﻢ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯿﺸﻮد ﮐﻪ ﻗﺴﻤﺖ Pier Wall وارد ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ و ﺑﺎ زدن دﮐﻤﻪ Name New Addﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻪ اﻋﻀﺎي ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص دﻫﯿﻢ. ﺷﮑﻞ زﯾﺮ ﻧﺎمﮔﺬاري ﮐﻠﯽ دﯾﻮارﻫﺎ و ﺳﺘﻮﻧﻬﺎي ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ دﯾﻮار ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﮑﻞ زﯾﺮ اﯾﻦ ﻧﺎمﮔﺬاري را ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ اﻧﺠﺎم داد.
ﻧﮑﺘﻪ : ﺗﯿﺮﻫﺎي ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ دﯾﻮار ﺑﺮﺷﯽ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻃﺮاﺣﯽ ﻧﺸﻮﻧﺪ . ﺑﻪ اﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﯿﺮﻫﺎ ﻣﻘﻄﻌﯽ اﺧﺘﺼﺎص ﻧﻤﯽدﻫﯿﻢ.
ﺑﺮاي اﯾﻦﻣﻨﻈﻮر اﺑﺘﺪا ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺗﯿﺮﻫﺎي ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ دﯾﻮار ﺑﺮﺷﯽ را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده و دﺳﺘﻮرAssigen>Frame/Line>Frame>Section را اﺟﺮا ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ و در ﮔﺰﯾﻨﻪ NONE را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده و ﺑﺮ روي ﮔﺰﯾﻨﻪ OK ﮐﻠﯿﮏ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ.
ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ ﯾﺎ ﻋﺪم ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ دﯾﻮارﻫﺎي ﺑﺮﺷﯽ:
ﺑﺮاي اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ اﺑﺘﺪا ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﺳﺎزه را ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﻗﻔﻞ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮاي ﺳﺎزه ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ داراي دﯾﻮار ﺑﺮﺷﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ ﺿﺮاب ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ ﻧﯿﺰ اﻋﻤﺎل ﺷﻮد. اﯾﻦ ﺿﺮاﯾﺐ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ اﯾﻨﮑﻪ دﯾﻮار دﭼﺎر ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺎ ﺧﯿﺮ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ. ﺑﺮاي دﯾﻮارﻫﺎي ﺗﺮك ﺧﻮرده ﺟﻬﺖ آﻧﺎﻟﯿﺰ و ﻃﺮاﺣﯽ ﺳﺎزه از ﺿﺮﯾﺐ 35/0 و ﺑﺮاي دﯾﻮارﻫﺎي ﺗﺮك ﻧﺨﻮرده از ﺿﺮﯾﺐ 7/0 اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯿﺸﻮد. ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ دﯾﻮارﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ در ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﺑﺤﺮاﻧﯽ )ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎرﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در آﻧﻬﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺗﻨﺶ ﮐﺸﺸﯽ در دﯾﻮار ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآﯾﺪ( ﻣﻘﺪار تنشهایﮐﺸﺸﯽ ﻣﺎﮐﺴﯿﻤﻢ را ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﺮده و ﺑﺎ ﺗﻨﺶ ﮐﺸﺸﯽ ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ ﺑﺘﻦ )ﮐﻪ از راﺑﻄﻪ 9-14-3 ﻣﺒﺤﺚ ﻧﻬﻢ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ واﺣﺪ ﻧﯿﻮﺗﻦ ﺑﺮ ﻣﯿﻠﯽ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﯽآید)ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻧﻤﻮد.
در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﻘﺪار ﺗﻨﺶ ﻣﻮﺟﻮد از ﺗﻨﺶ ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ ﻣﺬﮐﻮر ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ دﯾﻮار ﺗﺮك ﻧﺨﻮرده و در ﻏﯿﺮ اﯾﻦ ﺻﻮرت دﯾﻮار ﺗﺮك ﺧﻮرده اﺳﺖ. ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎرﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻃﺒﻖ آﻧﻬﺎ اﯾﻦ ﮐﻨﺘﺮل اﻧﺠﺎم ﻣﯿﺸﻮد ﻫﻤﺎن ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﻃﺮاﺣﯽ ﺳﺎزه اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻗﺴﻤﺘﻬﺎي ﻗﺒﻞ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ اﺷﺎره ﺷﺪه اﺳﺖ. اﻧﺘﺨﺎب ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي اﻧﺠﺎم ﺷﻮد ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺑﺎر ﻓﺸﺎري در دﯾﻮارﻫﺎ اﯾﺠﺎد ﺷﻮد. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﻬﺖ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎرﻫﺎﯾﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺑﺎر زﻧﺪه ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺿﺮﯾﺐ ﺑﺎر ﻣﺮده آﻧﻬﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺎﺷﺪ. از ﺑﯿﻦ اﯾﻦ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎرﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎري اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺎر زﻟﺰﻟﻪ ﺑﻪ ﻣﻮازات راﺳﺘﺎي دﯾﻮار ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﺎﺷﺪ. ﯾﻌﻨﯽ اﮔﺮ دﯾﻮار در راﺳﺘﺎي ﻣﺤﻮر Xﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎري ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ زﻟﺰﻟﻪ ﺟﻬﺖ X اﺳﺖ و ﯾﺎ زﻟﺰﻟﻪ ﺟﻬﺖ X در آن ﺿﺮﯾﺐ ﺑﺰرﮔﺘﺮي دارد اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد.
ﺑﺮاي ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺗﻨﺸﻬﺎ در دﯾﻮار ﺗﺤﺖ ﻫﺮ ﯾﮏ از اﯾﻦ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎرﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﻮي :
ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ . در ﭘﻨﺠﺮه ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪه ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎر ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده و در ﻧﺎﺣﯿﻪ Type Component ﮔﺰﯾﻨﻪStresses را ﻓﻌﺎل ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ . ﮔﺰﯾﻨﻪ S22 ﮐﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﺗﻨﺶ ﻗﺎﺋﻢ دﯾﻮار اﺳﺖ ﺑﺎﯾﺪ اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدد. ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺘﻮان ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﻧﻮاﺣﯽ ﮐﺸﺸﯽ ﮐﻪ داراي ﺗﻨﺶ ﺑﯿﺶ از ﻣﻘﺪار ﺗﻨﺶ ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ ﺑﺘﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ را ﺗﺸﺨﯿﺺ داد ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻗﺴﻤﺖ Range Contour ﺑﺮاي ﻣﻘﺎدﯾﺮ Min و Max ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻫﻤﺎن ﺗﻨﺶ ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻨﻔﯽ را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ. (ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﮑﻞ زﯾﺮ). در ﻗﺴﻤﺖ Averaging Stress ﻫﻢ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮔﺰﯾﻨﻪ Joints All atاﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد .از دﺳﺘﻮر ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده و ﺗﻨﺸﻬﺎي ﻣﻮﺟﻮد را ﺑﺎ ﻣﻘﺪار ﺗﻨﺶ ﻣﺠﺎز ﮐﻪ از راﺑﻄﻪ زﯾﺮ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽآورﯾﻢ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ:
ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺗﻨﺸﻬﺎي ﻣﻮﺟﻮد در دﯾﻮار P1:
در ﻗﺴﻤﺖ Max=30 و در ﻗﺴﻤﺖ Min =-30 را وارد ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ. ﺳﭙﺲ ﺑﺮ روي دﮐﻤﻪ OK ﮐﻠﯿﮏ ﮐﺮده و ﺑﻪ ﻧﻤﺎي دﯾﻮار P1 رﻓﺘﻪ و ﺑﺮ اﺳﺎس رﻧﮕﻬﺎي ﻧﻤﺎﯾﺶ داده ﺷﺪه ﺑﺮ روي دﯾﻮار و ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺻﻔﺤﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺸﺨﯿﺺ دﻫﯿﻢ ﮐﻪ دﯾﻮار در ﭼﻪ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎﯾﯽ ﺗﺮك ﺧﻮرده اﺳﺖ .
در ﺑﯿﻦ ﺳﻪ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎر ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎر COMB42 ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺗﻨﺶ را در دﯾﻮار P1 اﯾﺠﺎد ﻣﯿﮑﻨﯿﺪ.
ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ در ﺷﮑﻞ ﺑﺎﻻ ﭘﯿﺪاﺳﺖ دﯾﻮار در ﻃﺒﻘﻪ اول در ﮔﻮﺷﻪ ﺧﻮد دﭼﺎر ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﺿﺮﯾﺐ ﺗﺮگ ﺧﻮردﮔﯽ را ﺑﻪ دﯾﻮار و ستونها وارد ﮐﻨﯿﻢ .
ﻣﺸﺎﻫﺪه تنشهایﻣﻮﺟﻮد در دﯾﻮار P4 :
در ﻗﺴﻤﺖMax=30و در ﻗﺴﻤﺖ Min =-30 را وارد ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ. ﺳﭙﺲ ﺑﺮ روي دﮐﻤﻪ OK ﮐﻠﯿﮏ ﮐﺮده و به ﻧﻤﺎي دﯾﻮار P1 رﻓﺘﻪ و ﺑﺮ اﺳﺎس رﻧﮕﻬﺎي ﻧﻤﺎﯾﺶ داده ﺷﺪه ﺑﺮ روي دﯾﻮار و ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺻﻔﺤﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺸﺨﯿﺺ دﻫﯿﻢ ﮐﻪ دﯾﻮار در ﭼﻪ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎﯾﯽ ﺗﺮك ﺧﻮرده اﺳﺖ .در ﺑﯿﻦ ﺳﻪ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎر ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎر COMB46 ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺗﻨﺶ را در دﯾﻮار P4 اﯾﺠﺎد ﻣﯿﮑﻨﯿﺪ.
ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯽﺷﻮد دﯾﻮار P4 در ﻃﺒﻘﻪ اول و دوم دﭼﺎر ﺗﺮگ ﺧﻮردﮔﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ
ﺿﺮﯾﺐ ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ را ﻣﻄﺎﺑﻖ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ در اداﻣﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﻪ دﯾﻮار P4 اﻋﻤﺎل ﮐﻨﯿﻢ. دﯾﻮار P2 و P3 را ﻣﻄﺎﺑﻖ روﺷﻬﺎي ﺑﺎﻻ ﮐﻨﺘﺮل ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ دﯾﻮار P2 در ﻃﺒﻘﻪ اول و دوم دﭼﺎر ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ و دﯾﻮار P3 ﻓﻘﻂ در ﻃﺒﻘﻪ اول دﭼﺎر ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ در اداﻣﻪ روش اﻋﻤﺎل ﺿﺮﯾﺐ ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ ﺑﻪ دﯾﻮارﻫﺎ و ﺳﺘﻮﻧﻬﺎي ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ دﯾﻮار را ﺷﺮح ﻣﯽدﻫﯿﻢ.
ﺑﻌﺪ از ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪن ﺗﮑﻠﯿﻒ ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ ﯾﺎ ﻋﺪم ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ دﯾﻮارﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﻔﻞ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ را ﺑﺎز ﮐﺮده و ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻗﺒﻞ از آﻧﺎﻟﯿﺰ ﺳﺎزه ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ و اﯾﻦ ﺿﺮاﯾﺐ را ﺑﻪ دﯾﻮارﻫﺎي ﺑﺮﺷﯽ و ﺳﺘﻮﻧﻬﺎي ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺟﺰﯾﯽ از ﺳﯿﺴﺘﻢ دﯾﻮار ﺑﺮﺷﯽ ﻣﯿﺒﺎﺷﻨﺪ اﻋﻤﺎل ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ. ﺑﺮاي اﻋﻤﺎل ﺿﺮاﯾﺐ ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ ﺑﻪ دﯾﻮارﻫﺎ ﺑﻌﺪ از اﻧﺘﺨﺎب آﻧﻬﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪﻣﻨﻮيModifiers… Stiffness Assign/Shell/Area/Shell و ﺑﺮاي ﺳﺘﻮﻧﻬﺎي ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﻮي Assign/Frame/Line/Frame Property Modifiers… ﻣﺮاﺟﻌﻪ کنیم. در ﭘﻨﺠﺮه ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺎز ﺷﺪه ﺑﺮاي اﻋﻤﺎل ﺿﺮاﺋﺐ ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ ﯾﺎ ﻋﺪم ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ دﯾﻮارﻫﺎ در ﺣﺎﻟﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﺣﺎﻟﺖ Membrane ﻣﻘﺪار زﯾﺮ را وارد ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ :
ﺑﺮاي ﺳﺘﻮﻧﻬﺎي ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ دﯾﻮار :
در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻣﻤﺎن اﯾﻨﺮﺳﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻧﯿﺰ در ﺿﺮﯾﺐ اﺻﻼح ﺿﺮب ﺷﻮد .اﯾﻦ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻢ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺳﺘﻮن در ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻤﺎن اﯾﻨﺮﺳﯽ ﮐﻞ دﯾﻮار اﺳﺖ. ﺑﺮاي ﺿﺮﯾﺐ اﺻﻼح ﻣﻤﺎن اﯾﻨﺮﺳﯽ ﻫﻢ ، ﺣﻮل ﻣﺤﻮري اﯾﻦ ﺿﺮﯾﺐ را اﻋﻤﺎل ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ در ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻤﺎن اﯾﻨﺮﺳﯽ دﯾﻮار ﻣﻮﺛﺮ اﺳﺖ. ﭘﺲ ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦ اﺻﻼح را ﺣﻮل ﻣﺤﻮري ﮐﻪ ﻋﻤﻮد ﺑﺮ ﺻﻔﺤﻪ دﯾﻮار اﺳﺖ اﻋﻤﺎل ﮐﻨﯿﻢ. ﭼﻮن ﻗﺒﻼً ﯾﮏ ﺿﺮﯾﺐ 0/7 از ﻃﺮﯾﻖ ﻣﻨﻮي Define ﺑﺮاي ﺳﺘﻮﻧﻬﺎ اﻋﻤﺎل ﮐﺮده اﯾﻢ ﺑﺮاي ﺿﺮﯾﺐ ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ ﻣﻤﺎن اﯾﻨﺮﺳﯽ اﮔﺮ دﯾﻮار ﺗﺮك ﻧﺨﻮرده ﺑﺎﺷﺪ دﯾﮕﺮ ﻻزم ﺑﻪ اﻋﻤﺎل ﺿﺮﯾﺐ دوم ﻧﯿﺴﺖ. اﻣﺎ اﮔﺮ دﯾﻮار ﺗﺮك ﺧﻮرده ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺿﺮﯾﺐ 0/5 را اﻋﻤﺎل ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺗﺎ در ﺿﺮﯾﺐ 0/7 ﻗﺒﻞ ﺿﺮب ﺷﺪه و ﻋﺪد 0/35 ﮐﻪ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ اﺳﺖ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺷﻮد. ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺧﻮاﻫﯿﻢ داﺷﺖ :
ﺳﺘﻮن ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ دﯾﻮار ﺗﺮك ﻧﺨﻮرده :
اﻋﻤﺎل ﺿﺮﯾﺐ ﺗﺮكﺧﻮرﮔﯽ ﺑﻪ ستونها:
اﺑﺘﺪا ﺳﺘﻮن اﻃﺮاف دﯾﻮار P4 در دو ﻃﺒﻘﻪ اول را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ. ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻣﻨﻮي Assign/Frame/Line/Frame Property Modifiers… رﻓﺘﻪ و ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﮑﻞ زﯾﺮ ﺿﺮاﯾﺐ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ را وارد ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ . ﻣﺤﻮر 3 ﻋﻤﻮد ﺑﺮ ﺻﻔﺤﻪ دﯾﻮار ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
ﺳﭙﺲ ستونهای اﻃﺮاف دﯾﻮار در ﻃﺒﻘﻪ ﺳﻮم را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ (در اﯾﻦ ﻃﺒﻘﻪ دﯾﻮار ﺗﺮك ﻧﺨﻮرده اﺳﺖ)
اﻋﻤﺎل ﺿﺮﯾﺐ ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ ﺑﻪ دﯾﻮارﻫﺎ :
اﺑﺘﺪا دﯾﻮارﻫﺎي دو ﻃﺒﻘﻪ اول و دوم را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده و دﺳﺘﻮر :
Modifiers. Stiffness Assign/Shell/Area/Shell را اﺟﺮا ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ و ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﮑﻞ زﯾﺮ ﺿﺮاﺋﺐ ﺗﺮكﺧﻮردﮔﯽ را ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﮑﻞ زﯾﺮ وارد ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ.
ﺳﭙﺲ دﯾﻮار ﻃﺒﻘﻪ ﺳﻮم را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده ﮐﺮده و ﺿﺮﯾﺐ ﺗﺮك ﻧﺨﻮردﮔﯽ دﯾﻮار را ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﮑﻞ زﯾﺮ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﯿﻢ:
ﺑﻘﯿﻪ دﯾﻮارﻫﺎ را دﻗﯿﻘﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺷﮑﻞ ﺿﺮاﯾﺐ ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ و ﺗﺮك ﻧﺨﻮردﮔﯽ را وارد ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ.
ﺗﻨﻈﯿﻤﺎت ﻃﺮاﺣﯽ دﯾﻮار ﺑﺮﺷﯽ:
اﯾﻦ ﺗﻨﻈﯿﻤﺎت در ﻣﻨﻮي Design… Wall Option/Preferences/Shear در دﺳﺘﺮس اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﺿﺮﯾﺐ رﻓﺘﺎر ﺳﺎزه اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺟﺪول 6-7-6 0/7Rرا وارد ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ. در اﯾﻨﺠﺎ Rﺑﻪ ﻧﮑﺎت زﯾﺮ ﻫﻢ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﺪ: در ﻗﺴﻤﺖ Cd System ﻣﻘﺪار ﻣﺒﺤﺚ ﺷﺸﻢ اﺳﺘﺨﺮاج ﻣﯿﺸﻮد. اﯾﻦ ﺿﺮﯾﺐ ﺑﺮاي ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻗﺎب ﺧﻤﺸﯽ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﺘﻨﯽ و دﯾﻮارﻫﺎي ﺑﺮﺷﯽ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﺪد 8 اﺳﺖ ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺎس در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ اﯾﻦ ﺿﺮﯾﺐ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮاﺑﺮ 5/6 وارد ﺷﻮد .ﭘﯿﺶ ﻓﺮضﻫﺎي ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮاي ﺿﺮاﺋﺐ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ. ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﻨﺪ9-20-4-3-2-1 ﻣﺒﺤﺚ ﻧﻬﻢ در دﯾﻮارﻫﺎي ﺳﺎزه اي ﻧﺴﺒﺖ آرﻣﺎﺗﻮر در ﻫﯿﭻ ﻗﺴﻤﺖ ﻧﺒﺎﯾﺪ از 0/0025ﺳﻄﺢ دﯾﻮار ﮐﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ . ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﻨﺪ 9-20-4-3-2-2 ﻣﺒﺤﺚ ﻧﻬﻢ ﻫﻢ ﺣﺪاﮐﺜﺮ اﯾﻦ ﻣﻘﺪار 0/04 اﺳﺖ. ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺎس ﺑﺎﯾﺪ : در ﻗﺴﻤﺖ PT-Max Design Edge و PC-Max Design Edge ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻣﻌﺮف ﺣﺪاﮐﺜﺮ درﺻﺪ ﻓﻮﻻد ﮐﺸﺸﯽ و ﻓﺸﺎري اﻟﻤﺎﻧﻬﺎي ﻣﺮزي ﯾﺎ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ ﻣﯿﻠﮕﺮدﻫﺎي اﻧﺘﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﺳﺘﻮﻧﻬﺎي اﻃﺮاف دﯾﻮار ﻗﺮار ﻣﯿﮕﯿﺮﻧﺪ (ﻋﺪد 0/04 را وارد ﮐﻨﯿﻢ) و در ﻗﺴﻤﺖ lP-Min Design Section ﻣﻌﺮف ﺣﺪاﻗﻞ درﺻﺪ ﻣﯿﻠﮕﺮد ﻗﺎﺋﻢ دﯾﻮار ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ (ﻋﺪد 0/0025 را وارد ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ). در ﻗﺴﻤﺖ lP-Max Design Section ﻣﻌﺮف ﺣﺪاﮐﺜﺮ درﺻﺪ ﻣﯿﻠﮕﺮد ﻗﺎﺋﻢ دﯾﻮار ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ (ﻣﯿﺸﻮد ﻋﺪد 0/04 را وارد ﻧﻤﻮد)؛ اﻣﺎ ﺟﻬﺖ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از ﺗﺮاﮐﻢ آرﻣﺎﺗﻮر و رﻋﺎﯾﺖ 0/02 را ﻗﺒﻮل ﻧﻤﺎﯾﯿﻢ . محدودیتهای اﺟﺮاﯾﯽ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻫﻤﺎن ﭘﯿﺶ ﻓﺮض ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﯾﻌﻨﯽ ﻋﺪد در ﺑﻘﯿﻪ قسمتها پیش فرضها ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ را ﻗﺒﻮل ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ.
ﺗﻨﻈﯿﻤﺎت ﻗﺒﻞ از ﻃﺮاﺣﯽ دﯾﻮارﻫﺎي ﺑﺮﺷﯽ :
ﺑﺮاي ﻃﺮاﺣﯽ دﯾﻮارﻫﺎي ﺑﺮﺷﯽ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺳﻪ روش ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ ﺳﻪ روش ﺑﺮاي ﻃﺮاﺣﯽ دﯾﻮارﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﯿﻢ. اﯾﻦ ﺳﻪ روش ﻋﺒﺎرت اﻧﺪ از :
Simplified C and T : روش ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻟﻨﮕﺮ و ﻧﯿﺮوي ﻣﺤﻮري دﯾﻮار ﺑﻪ دو ﺳﺘﻮن روي اﻟﻤﺎنﻫﺎي ﻟﺒﻪاي
ﮐﻨﺎري، اﯾﻦ روش ﺑﻪ روش اﻟﻤﺎن ﻣﺮزي ﻣﻮﺳﻮم اﺳﺖ. ﭼﻨﺎﭼﻪ از اﯾﻦ روش اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ دو As ﺑﺮاي اﻟﻤﺎﻧﻬﺎي ﻟﺒﻪاي اراﺋﻪ ﻣﯿﺪﻫﺪ و ﺑﺮاي آرﻣﺎﺗﻮرﻫﺎي ﻃﻮﻟﯽ و ﻋﺮﺿﯽ در دﯾﻮار ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ از آرﻣﺎﺗﻮرﺣﺪاﻗﻞ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﯿﻢ .
:Uniform Reinforcingروش ﻣﯿﻠﮕﺮد ﮔﺬاري ﯾﮑﻨﻮاﺧﺖ، ﮐﻪ در اﯾﻦ روش دور ﺗﺎ درو دﯾﻮار از ﯾﮏ
ﻣﯿﻠﮕﺮد ﯾﮑﻨﻮاﺧﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد .
:General Reinforcing اﯾﻦ روش ﺑﻪ روش ﻃﺮاﺣﯽ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد. در اﯾﻦ روش، ﻣﻘﻄﻊ دﯾﻮار ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ SD ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه و ﺳﭙﺲ ﻣﻘﻄﻊ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻪ دﯾﻮارﻫﺎ اﺧﺘﺼﺎص داده ﻣﯽﺷﻮد .ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻘﻄﻊ ﻧﺴﺒﺖ داده ﺷﺪه ﻃﺮاﺣﯽ را اﻧﺠﺎم ﻣﯿﺪﻫﺪ. اﯾﻦ روش ﺑﺮاي ﻫﺮ ﻧﻮع دﯾﻮار ﺑﺎﻫﺮ ﻧﻮع ﺷﮑﻠﯽ ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﻔﺎده اﺳﺖ. اﯾﻦ روش از روﺷﻬﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي ﻃﺮاﺣﯽ دﯾﻮارﻫﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و در اﯾﻦ ﭘﺮوژه از اﯾﻦ روش ﺑﺮاي ﻃﺮاﺣﯽ دﯾﻮارﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ .
ﭘﯿﺶ از اﻧﺠﺎم ﻃﺮاﺣﯽ دﯾﻮارﻫﺎ ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﺮاﺣﯽ و ﻧﻮع روش ﻃﺮاﺣﯽ را ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﯿﻢ . ﺑﺮاي اﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر اﺑﺘﺪا ﺗﻤﺎﻣﯽ دﯾﻮارﻫﺎ را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ :
ﺑﻪ ﻣﻨﻮي Design رﻓﺘﻪ و ﺑﺮ روي ﮔﺰﯾﻨﻪ Shear Wall Design > View/Revise Pierگزینه Overwrites را اﺟﺮا ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ .در ﻗﺴﻤﺖ Pier this Design ، اﺑﺘﺪا اﯾﻦ ﮔﺰﯾﻨﻪ را ﻓﻌﺎل ﮐﺮده و ﮔﺰﯾﻨﻪ Yes را ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﻃﺮاﺣﯽ دﯾﻮارﻫﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ .در ﻗﺴﻤﺖ Type Section Pier ﮔﺰﯾﻨﻪ Reinforcing General را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ .در ﻗﺴﻤﺖ Reinforcing Check/Design ﮔﺰﯾﻨﻪ Check را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ دﯾﻮار ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ SD را ﻓﻘﻂ ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﺪ.
اﻧﺘﺨﺎب ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎر ﻃﺮاﺣﯽ دﯾﻮارﻫﺎي ﺑﺮﺷﯽ :
ﺑﺮاي اﻧﺘﺨﺎب ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﻃﺮاﺣﯽ دﯾﻮارﻫﺎ ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺖ Combo… Design/Design Wall Design/Shear رﻓﺘﻪ و در ﻗﺴﻤﺖ Combos of List ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده و ﺑﺎ زدن ﺑﺮ روي دﮐﻤﻪ Add ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ راﺳﺖ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ.
ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎرﻫﺎﯾﯽ که تیم تخصصی علمی ACE ﻣﻄﺎﺑﻖ آﯾﯿﻦﻧﺎﻣﻪ ACI پیشنهاد میکند که باﯾﺪ ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﻮﻧﺪ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻮارد زﯾﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ: (اﻟﺒﺘﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ اﯾﻦ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎرﻫﺎ ﻗﺒﻞ از اﻧﺠﺎم آﻧﺎﻟﯿﺰ ﯾﺎ ﻫﻤﺎن ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺳﺎزه ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﯿﻢ)
ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎرﻫﺎ ﮐﻼ ﺷﺎﻣﻞ 50 ﺣﺎﻟﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﻫﻤﮕﯽ آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﯿﻢ .ﺑﺮاي ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﻃﺮاﺣﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺖ combination Define/Load ﻣﺮاﺟﻌﻪ و ﯾﺎ روي آﯾﮑﻮن ﮐﻠﯿﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ.
ﻧﮑﺘﻪ : اﮔﺮ در اﺑﺘﺪا آﯾﯿﻦ ﻧﺎﻣﻪ را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﯿﻢ ﯾﮑﺴﺮي ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎر ﭘﯿﺶ ﻓﺮض ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ آﻧﻬﺎ را ﺣﺬف ﮐﺮده اﻣﺎ اﮔﻪ ﺗﺎ اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ آﯾﯿﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻃﺮاﺣﯽ را اﻧﺘﺨﺎب ﻧﮑﺮده ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎر ﭘﯿﺶ ﻓﺮﺿﯽ وﺟﻮد ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ و ﻣﯿﺘﻮان آﻧﻬﺎ را ﺑﻌﺪ از اﻧﺘﺨﺎب آﯾﯿﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺣﺬف ﮐﺮد.
در ﭘﻨﺠﺮه Define Load combinations ﺑﺮاي اﯾﺠﺎد ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎر ﺑﺮ روي Add New Combo ﮐﻠﯿﮏ ﮐﺮده
ﺗﺎ ﭘﻨﺠﺮه Load combination Data ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﮑﻞ زﯾﺮ ﺑﺎز ﺷﻮد .Caseﻧﺎم ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎر اول را COMB1 ﻗﺮار ﻣﯽ دﻫﯿﻢ .در ﺟﻌﺒﻪ Load combination Name ﻗﺴﻤﺖ در combinationﻧﺎم ﺑﺎر را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ.ﮐﻪ در COMB1 ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎر Dead را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﯿﻢ . ﻣﻄﺎﺑﻖ رواﺑﻂ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎر ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه در ﺑﺎﻻ ﺿﺮاﯾﺐ ﺑﺎرﻫﺎ را در ﻗﺴﻤﺖ Scale Factor ﺑﺎ رﻋﺎﯾﺖ ﻋﻼﻣﺖ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻨﻔﯽ وارد ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻌﺪ از وارد ﮐﺮدن ﻫﺮ ﺑﺎر، ﺑﺎ ﺿﺮﯾﺐ ﻣﺮﺑﻮط آن ﺑﺮ روي دﮐﻤﻪ Add ﮐﻠﯿﮏ ﮐﺮده ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎرﻫﺎ اﺿﺎﻓﻪ ﺷﻮد و در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﺎ زدن دﮐﻤﻪ Ok ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎر اول ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد.
ﺳﺎﯾﺮ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎرﻫﺎ را ﻧﯿﺰ ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ 49 ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ دﻗﯿﻘﺎ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ COMB1 اﻧﺠﺎم و ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ . در ﺷﮑﻞ زﯾﺮ دو ﻧﻤﻮﻧﻪ دﯾﮕﺮ از ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﺎرﻫﺎي ﺷﻤﺎرهCOMB17 و COMB40 ﻧﻤﺎﯾﺶ داده ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﻃﺮاﺣﯽ دﯾﻮار ﻫﺎي ﺑﺮﺷﯽ:
ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻗﺒﻼ اﺷﺎره ﮐﺮدﯾﻢ ﺳﻪ روش ﺑﺮاي ﻃﺮاﺣﯽ دﯾﻮارﻫﺎي ﺑﺮﺷﯽ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ روش ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺮ و ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺗﺮ ﺑﯿﻦ اﯾﻦ ﺳﻪ روش، روش ﻃﺮاﺣﯽ ﻋﻤﻮﻣﯽ دﯾﻮار (Reinforcing General) ﯾﺎ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ روشﻣﺪل ﮐﺮدن دﯾﻮار در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ SD ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻃﺮاﺣﯽ دﯾﻮارﻫﺎ ﻧﯿﺰ از اﯾﻦ روش اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ .ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ دﯾﻮارﻫﺎ را اﺑﺘﺪا در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ SD ﻣﺪل ﮐﻨﯿﻢ. ﺑﺮاي ﻫﺮ دﯾﻮار ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ آﮐﺲ آﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﯾﮏ دﯾﻮار ﺑﺎ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻣﺘﻔﺎوت ﻣﺪل ﮐﺮد و آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻫﺮ دﯾﻮار اﺧﺘﺼﺎص ﻣﯽدﻫﯿﻢ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮐﻔﺎﯾﺖ دﯾﻮار ﻫﺎ را ﮐﻨﺘﺮل ﻣﯽﮐﻨﺪ.
در اداﻣﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ دﯾﻮار ﻣﺤﻮر 1 ﺑﯿﻦC – B(P1)را ﻣﺪل ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ.
در منوی Design>Shear Wall Designگزینه Define Pier Section for Checking…را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ .
در ﭘﻨﺠﺮه ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪه روي دﮐﻤﻪ Section Pier Add ﮐﻠﯿﮏ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ.
در ﭘﻨﺠﺮه ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺎز ﺷﺪه دﯾﮕﺮ ﮐﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻧﺎم W1 را وارد ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ . ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ در ﻗﺴﻤﺖ Material Base ﻣﺼﺎﻟﺢ WALL را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ. ﺳﭙﺲ روي دﮐﻤﻪ Designer Section ﮐﻠﯿﮏ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ.
ﭘﻨﺠﺮه ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ Designer Section ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯿﺸﻮد .
دﺳﺘﻮر Flange Shape>I/Wide Structural Draw>Draw را اﺟﺮا ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ و ﯾﺎ ﺑﺮ روي آﯾﮑﻮن زﯾﺮ از ﻧﻮار اﺑﺰار ﮐﻨﺎر ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﮐﻠﯿﮏ ﮐﻨﯿﻢ :
از ﺣﺎﻟﺖ ﺗﺮﺳﯿﻢ ﺧﺎرج ﻣﯽشویم. ﺳﭙﺲ در ﻣﺒﺪاء ﻣﺨﺘﺼﺎت ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ SD ﯾﮑﺒﺎر ﮐﻠﯿﮏ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ و ﺑﺎ زدن دﮐﻤﻪ روي ﻣﻘﻄﻊ I ﺷﮑﻞ اﯾﺠﺎد ﺷﺪه ﮐﻠﯿﮏ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ. اﺑﻌﺎد ﻣﻘﻄﻊ را ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﮑﻞ زﯾﺮ وارد ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ) ﻗﺎﺑﻞ ذﮐﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ آﮐﺲ ﺑﻪ آﮐﺲ دﯾﻮار ﻣﺤﻮر 1 ﺑﯿﻦ C – B ﺑﺮاﺑﺮ m 18/6 ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﺑﻌﺎد ﺳﺘﻮﻧﻬﺎي اﻃﺮاف دﯾﻮار را cm 45X45ﻓﺮض ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻃﻮل ﻣﻘﻄﻊ را ﺑﺮاﺑﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ آﮐﺲ ﺑﻪ آﮐﺲ ﺑﻪ اﺿﺎﻓﻪ ﯾﮏ ﺑﻌﺪ ﺳﺘﻮن ﮐﻪ ﺑﺮاﺑﺮ cm 45 ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ.
ﻣﻘﻄﻊ دﯾﻮار ﺑﻌﺪ از وارد ﮐﺮدن اﺑﻌﺎد ، ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﮑﻞ زﯾﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﭘﺲ از اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻪ آرﻣﺎﺗﻮرﮔﺬاري دﯾﻮار ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
ﺑﺮاي آرﻣﺎﺗﻮر ﮔﺬاري دﯾﻮار دﺳﺘﻮر Pattern Shape>Rectangular Reinforcing Draw>Draw را اﺟﺮا ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ. ﺳﭙﺲ در ﺳﻪ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ وﺳﻂ دﯾﻮار و ﺳﺘﻮن ﭼﭗ و ﺳﺘﻮن راﺳﺖ ﻣﻘﻄﻊ ﮐﻠﯿﮏ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ. آرﻣﺎﺗﻮرﻫﺎي ﻧﻤﺎﯾﺸﯽ را ﺑﺎﯾﺪ در دﯾﻮارﻫﺎ ﭘﺨﺶ ﮐﻨﯿﻢ. ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﮑﻞ زﯾﺮ ﺑﺮ روي ﻫﺮ ﻣﺴﺘﻄﯿﻞ آرﻣﺎﺗﻮر ﻧﻤﺎﯾﺶ داده ﺷﺪه ﮐﻠﯿﮏ راﺳﺖ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ و اﺑﻌﺎد آﻧﻬﺎ را ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﮑﻞ زﯾﺮ وارد ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ.
ﻧﮑﺘﻪ : در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ SD ﺑﺎﯾﺪ ﭘﻮﺷﺶ ﺑﺘﻦ روي ﻣﯿﻠﮕﺮدﻫﺎ را در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﻟﺬا در ﻫﺮ ﻃﺮف ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﺑﻪ اﻧﺪازه 2.5 ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻣﺘﺮ ﻣﻘﺪار ﮐﺎور را در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﺑﺮاي ﺳﺘﻮﻧﻬﺎي cm 45 X 45 ﺑﺎ ﮐﺴﺮ cm 2/5از ﻫﺮ ﻃﺮف ﺑﺎﯾﺪ اﺑﻌﺎد ﻣﯿﻠﮕﺮدﻫﺎ را ﺑﺮاﺑﺮ cm 45 X 45 وارد ﮐﻨﯿﻢ . ﺷﮑﻞ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﻣﻘﻄﻊ ﺑﺎ آرﻣﺎﺗﻮرﻫﺎي آن ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﮑﻞ زﯾﺮ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
ﺣﺎل ﺑﺎﯾﺪ ﻓﺎﺻﻠﻪ و ﺳﺎﯾﺰ آرﻣﺎﺗﻮرﻫﺎ را در دﯾﻮارﻫﺎ اﺻﻼح ﮐﻨﯿﻢ . ﺑﺮاي اﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر اﺑﺘﺪا در ﯾﮑﯽ از آرﻣﺎﺗﻮرﻫﺎي ﻣﯿﺎﻧﯽ ﺳﺘﻮﻧﻬﺎ ﮐﻠﯿﮏ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ و ﻧﻮع آرﻣﺎﺗﻮر را از ﻧﻮع ø16 و ﻓﺎﺻﻠﻪ cm 15وارد ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ. ﺑﺮاي وارد ﮐﺮدن ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻦ آرﻣﺎﺗﻮرﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ واﺣﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ SD ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﺮ اﺳﺎس آن ﻓﺎﺻﻠﻪ را وارد ﮐﻨﯿﻢ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﯿﮏ ﮔﺰﯾﻨﻪ Edges All to Apply را ﻓﻌﺎل ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺗﻨﻈﯿﻤﺎت ﺑﺮاي دور ﺗﺎ دور آرﻣﺎﺗﻮرﻫﺎ ﻟﺤﺎظ ﺷﻮد.
ﺳﭙﺲ ﺑﺮ روي آرﻣﺎﺗﻮر ﮔﻮﺷﻪ ﺳﺘﻮن ﮐﻠﯿﮏ راﺳﺖ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ و ﻧﻮع آرﻣﺎﺗﻮر ø16 را ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ .ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﯿﮏ ﮔزینه Apply to All Edges را ﻓﻌﺎل ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺗﻨﻈﯿﻤﺎت ﺑﺮاي دور ﺗﺎ دور آرﻣﺎﺗﻮرﻫﺎ ﻟﺤﺎظ ﺷﻮد.
ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺮاﺣﻞ را دﻗﯿﻘﺎ ﺑﺮاي ﺳﺘﻮن ﺳﻤﺖ دﯾﮕﺮ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﯿﻢ .ﺑﺮ روي آرﻣﺎﺗﻮر ﻫﺎي ﻣﯿﺎﻧﯽ دﯾﻮار ﮐﻠﯿﮏ راﺳﺖ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ . در ﭘﻨﺠﺮه ﺑﺎز ﺷﺪه ﻧﻮع آرﻣﺎﺗﻮر را ø12 اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده و ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻦ آرﻣﺎﺗﻮرﻫﺎ را ﺑﺮاﺑﺮ cm 30 وارد ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ . ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﯿﮏ ﮔﺰﯾﻨﻪ Apply to All Edgesرا ﻓﻌﺎل ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺗﻨﻈﯿﻤﺎت ﺑﺮاي دور ﺗﺎ دور آرﻣﺎﺗﻮرﻫﺎ ﻟﺤﺎظ ﺷﻮد.
ﺳﭙﺲ ﺑﺮ روي آرﻣﺎﺗﻮر ﮔﻮﺷﻪ دﯾﻮار ﮐﻠﯿﮏ راﺳﺖ ﮐﺮده و ﻧﻮع آرﻣﺎﺗﻮر را از ﻧﻮع ø12 اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ . ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﯿﮏ ﮔﺰﯾﻨﻪ Apply to All Edgesرا ﻓﻌﺎل ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺗﻨﻈﯿﻤﺎت ﺑﺮاي دور ﺗﺎ دور آرﻣﺎﺗﻮرﻫﺎ ﻟﺤﺎظ ﺷﻮد.
روي دﮐﻤﻪ Done ﮐﻠﯿﮏ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ETAB ﺑﺮ ﮔﺮدﯾﻢ .
ﺳﭙﺲ روي دﮐﻤﻪ OK ﮐﻠﯿﮏ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺗﺎ دﯾﻮار W1 ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮔﺮدد .
ﻋﻤﻠﯿﺎت ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺳﻪ دﯾﻮار دﯾﮕﺮ (P2 و P3) و P4 را دﻗﯿﻘﺎ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻟﺖ اﻧﺠﺎم ﻣﯿﺪﻫﯿﻢ .
ﺷﮑﻞ زﯾﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﮐﻪ ﻣﺪل ﺷﺪه اﻧﺪ را ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻣﯽﮔﺬارد.
در دیوارهای برشی که دارای بازشو هستند و یا با روش تغییر مکان جانبی برای ناحیه مرزی طراحی نشدهاند باید با این روش بررسی شوند. در این روش در صورتی که تنش فشاری در دیوار، در لبهها یا اطراف بازشوها ناشی از ترکیبات لرزهای از 0.2f’c تجاوز کند نیاز به ناحیه مرزی در دیوار داریم. توضیح اینکه در نرم افزار ETABS حد 0.15f’c ملاک تشخیص ناحیه مرزی می باشد. در آخرین ویرایش نرم افزار ETABS به صورت پیش فرض در صورتیکه بر اساس یکی از روشهای فوق نیاز به المان مرزی باشد، طول المان مرزی توسط نرم افزار گزارش می شود. برای مشخص شدن طول C میتوان پس از طراحی دیوار برشی از قسمت زیر C Depth را بدست آورد.
نتیجهگیری
سازههای دیوار برشی در 30 سال اخیر در برابر زلزله به خوبی مقاومت کردهاند. بررسیهای انجام شده از سال 1963 به بعد روی عملکرد این سازه ها، هنگام وقوع زلزله، نشان داده اند که با وجود مشاهده ترک های مختلف، حتی یک مورد ویرانی یا تلفات جانی در سازه های با دیوار برشی گزارش نشده است. اغلب خسارات ساختمان های با سیستم قاب، در اثرپیچش طبقات (و در نتیجه گسیختگی برشی ستونها) بوده است. البته این دلیل بر عدم مقاومت سازههای قابی طرح شده به روشهای جدید، در برابر زلزله نمیباشد بلکه هدف نمایش قابلیت بالای دیوارهای برشی حتی در صورت آرماتورگذاری با شیوه های قدیمی و غیر علمی است. با مشاهده ویرانی ساختمان ها تحت زلزله های اخیر (1972 نیکاراگوئه و 1985 مکزیک و 1988 ارمنستان)، تاکید بر استفاده از دیوارهای برشی (مخصوصا در ساختمان های مسکونی) امری معقول به نظر میرسد و نشان می دهد که ساخت سازه های بدون دیوار برشی در مناطق با زلزله حیزی شدید یک نوع ریسک محسوب شده که با توجه به عواقب ناگوار آن قابل توصیه نمی باشد.
دیوار برشی یکی از انواع دیوار به کار رفته در ساختمان، با کاربریهای متفاوت است. با توجه به هدفی که از اجرای آن دنبال میشود از اهمیت ویژهای برخوردار بوده و باید در طراحی و اجرای آن دقت دو چندان به کار گرفته شود. مهمترین هدف استفاده از دیوارهای برشی تحمل نیروهای جانبی وارده به سازه است. انواع مختلفی از این نوع دیوار در پروژههای ساختمانسازی مورد استفاده قرار میگیرند که نوع بتن مسلح آن در داخل کشور بسیار رایج است.
منابع:
رضا سلطان آبادی، نحوه طراحی دیوارهاي برشی در ETABS، http://rs10.lxb.ir
رضا مشهدی، حبیبی، دیوار برشی فولادی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، دانشکده فنی و مهندسی عمران، 1393.
مسعود شفیعی سامانی، بابادایی، دیوار برشی، پروژه تخصصی
مجتبی اصغري سرخی، مقصودي، نمونه مثال طراحی دیوار برشی بتنی، پروژه تخصصی
عباسعلی تسنیمی، رفتار و طرح لرزه اي ساختمان هاي بتن مسلح ، مرکزتحقیقات ساختمان مسکن
مهندس طاحونی، طراحی سازه هاي بتن مسلح
راهنمای طراحی سازه های بتن آرمه متعارف، اداره کل کنترل و نظارت، معاونت شهرسازی و معماری، شهرداری شیراز، دستورالعمل 2-108-01
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.